Verslag Dorpsoverleg 14 oktober 2014

1.Opening;

De voorzitter Ed Janson opent de vergadering onder verwelkoming van een groot aantal belangstellenden uit het dorp als ook de heer Th. Hoogendoorn van de gemeente Woerden en de wijkagent de heer van Kleinwee. Mieke Schilder en Teuny van Wijngaarden zijn uitgenodigd om agendapunt 4 toe te lichten.

2.Vaststelling agenda;

De agenda wordt ongewijzigd vastgesteld.

3.Overlast hangjongeren.

Thomas Hoogendoorn verzorgt een presentatie over dit onderwerp vanuit het perspectief van de gemeente. Deze presentatie is integraal als bijlage aan dit verslag gevoegd.

Hierin komen tot uitdrukking de definitie van jeugdoverlast; de driesporen aanpak van de gemeente; het plan van aanpak bestaande uit groepsmaatregelen; domeinmaatregelen en individuele maatregelen.

De agent geeft aan dat de inzet/aanpak van de politie wordt gestuurd op de hoeveelheid meldingen. Hij roept de zaal op ingeval van overlast te bellen naar nr. 112. Dat nummer is primair bedoeld voor levensbedreigende situaties en misdrijven. Maar is evenzo bedoeld voor meldingen van overlast indien deze kunnen leiden tot een heterdaad. De politie heeft zichzelf de norm opgelegd om binnen 10 minuten ter plaatse te zijn. In de praktijk is dit veelal binnen 3 minuten. De inzet van de politie leidt ook geregeld tot de inschakelen van Burgernet. Het publiek vormt de ogen en oren van de politie.

Staande het Wekelijks Sturings Overleg binnen de politie worden op basis van die meldingen de prioriteiten bepaald. Het is dus zeker van belang dat van daadwerkelijke overlast direct een 112-melding wordt gedaan. Aan meldingen achteraf via een ander nummer heeft de politie niet zoveel. Binnen de politie is sprake van zowel een preventieve als repressieve aanpak. Daartoe worden de overlastveroorzakers in kaart gebracht.

Op vragen vanuit de in de zaal aanwezig jeugd wordt door de politie aangegeven dat een ieder bij een heterdaad de veroorzaker fysiek mag vast- respectievelijk aanhouden in afwachting van de politie.

De in de zaal aanwezige mevr. Mara van der Zwam geeft aan dat zij zelf als moeder van een jongere een aktie is gestart op Facebook. Zij is daarvoor een eigen facebookpagina gestart “Overlast door hangjongeren Harmelen”. Op deze pagina wordt door betrokkenen gereageerd op overlast en worden ideeën uitgewisseld en initiatieven genomen. Zij roept een ieder op hieraan deel te nemen.

Dit is een medium dat jongeren aanspreekt. De betrokken jeugd komt daarin ook zelf aan het woord.

De jeugd geeft aan dat alle JOP’s zijn weggehaald. Zij hebben nu nergens meer een plek .

De heer Hoogendoorn geeft aan dat de JOP die is weggehaald bij de Wilhelminalaan binnenkort zal worden teruggeplaatst. Het is aan de jongerenwerker in contact te komen met de jongerenwerker en met hen spelregels op te stellen omtrent het gebruik van een JOP.

Mevr. van der Zwam heeft zelf een enquête opgesteld over het gewenst voorzieningenniveau in de buurt. Deze formulieren liggen achter in de zaal en kunnen na invulling worden gedeponeerd in de bus van Torenvalk 29.

De heer Hoogendoorn merkt nog op dat de gemeente beschikt over een apart budget voor bewonersinitiatieven. Voor jongerenintiatieven is eveneens een bedrag beschikbaar.

Verwezen wordt o.a. naar de sleutelclub van Kamerik. De jongeren zal perspectief moeten kunnen worden geboden.

Door het Dorpsoverleg wordt akkoord gegaan met de uitgezette koers. De ontwikkelingen rondom dit onderwerp worden door het Dorpsplatform actief gevolgd.

4.Inleiding over Cor van Bemmel

Mieke Schilder en Teuny van Wijngaarden zetten zich er voor in om de herinnering aan deze

Harmelense verzetsheld levend te houden.

Mieke Schilder heeft uitvoerig onderzoek gedaan naar het heldhaftig optreden van de Harmelense verzetsheld Cor van Bemmel die uiteindelijk zijn inzet voor het vaderland heeft moeten bekopen met de dood. Het door Mieke uitgesproken betoog is als bijlage 2 bij dit verslag gevoegd.

Concluderend zij aangegeven dat deze oorlogsheld en drager van Militaire Willemsorde nooit echt de lokale waardering heeft gekregen waarop hij recht heeft. Vandaar dat er nu een werkgroep in het leven is geroepen van vijf personen die zich daarvoor actief aan het inzetten zijn. Teuny van Wijngaarden vertegenwoordigt het dorpsplatform, zij heeft in het verleden zowel namens het Dorpsplatform als de historische vereniging, gepleit voor een herdenkingsteken voor Cor van Bemmel. Nico van der Steeg en Bert van Elk hebben spontaan hun diensten aangeboden, beiden hebben veel ervaring met monumenten in Woerden. Ineke Smienk, lest best, is de kunstenares die bezig is met het ontwerp van het monument.

Een belangrijk onderwerp voor onze werkgroep is sponsoring. De gemeente draagt zeker haar steentje bij maar dat is lang niet voldoende. We schatten in dat het monument ongeveer 15.000 euro gaat kosten e.e.a. afhankelijk van het materiaal. Mochten er zich onder u mensen bevinden die graag een financieel steentje zouden willen bijdragen, dan kunt u zich aanmelden bij Teuny of bij mij. Het monument wordt voor en van ons allen. Opdat we nooit zullen vergeten dat deze man zijn leven voor onze vrijheid heeft gegeven.

Zodra de gemeente met het inmiddels door het Dorpsplatform omarmde monument heeft ingestemd zullen er meer mededelingen kunnen volgen. Met name ten aanzien van de locatie.

De gemeente zal overigens de plaatsingskosten voor zijn rekening nemen.

Vanuit de zaal wordt aangegeven dat sponsorbijdragen eerst kunnen worden verwacht als in ieder geval de locatie bekend wordt .

Door het Dorpsoverleg wordt ingestemd met het initiatief.

5.Pauze

6.Notulen Dorpsoverleg 3 juni 2014.

Het verslag wordt onder dankzegging van de samenstelster ongewijzigd vastgesteld.

7.Stand van zaken Dorpshuis.

De voorzitter maakt melding van het jongste overleg van de initiatiefgroep met het college van burgemeester en wethouders dat op 13 oktober jl. heeft plaatsgevonden. Door het college is daarbij aangegeven dat eerst inhoudelijk een standpunt kan worden ingenomen op het moment dat de gemeenteraad zich heeft uitgesproken over het beleidsthema van het Sociaal Domein.

Door het Dorpsplatform is staande de inspraak over dit thema ten overstaan van de raadscommissie aangegeven dat in het ontwerp beleidsnota geen (fysieke) verbinding wordt aangebracht tussen voorziening en behoefte. Daarin ligt de basis van een dorpshuis.

Het college heeft ingestemd met de gedachte van een dorpshuis maar dat men voor wat betreft de uitvoering afhankelijk is een daartoe strekkend raadsbesluit.

Vanuit de zaal stelt men zich de vraag in hoeverre het Dorpsplatform zich wel krachtdadig genoeg opstelt tegenover de gemeente. Wij zijn al zeer lang bezig met dit onderwerp en er wordt onvoldoende voortgang geboekt. Harmelen heeft niets daar waar Woerden; Kamerik en zelfs Zegveld beschikken over een of meerdere inlooppunten.

Op 6 november spreekt de gemeenteraad zich hierover uit. Daarna volgen verdere acties.

8.Reconstructie Dorpsstraat.

Op 5 november aanstaande vindt de volgende informatie- inspraakbijeenkomst plaats over de reconstructie van de Dorpsstraat. De aanwezigen wordt opgeroepen vragen en opmerkingen op dat moment te stellen.

Nogmaals wordt aandacht gevraagd voor het instellen van een 30km per uur zone op die Dorpsstraat. Het wegvak dient daarop te worden ingericht en wel over een zo groot mogelijk afstand.

Het Dorpsplatform ondersteunt deze gedachte.

De informatieavond wordt afgewacht.

9.Stand van zaken randweg.

De afronding van de randweg vordert gestaag. Door de zaal wordt nog aandacht gevraagd voor de navolgende zaken:

Het bestaande hondenuitloopgebied aan de Groenendaal;

Het scholieren fietsverkeer over diezelfde Groenendaal richting Woerden in combinatie met het zware agrarische verkeer;

De maximale snelheid over de randweg;

De bewegwijzering voor het (vracht-) verkeer; zowel het doorgaand als het op het tuinbouwgebied gerichte bestemmingsverkeer.

10.Verslagen werkgroepen

Leefbaarheid:

Melding wordt gemaakt van de navolgende activiteiten:

• De pleitnotitie van het Dorpsplatform over het verder reguleren van het afsteken van vuurwerk. De raadscommissie zal hierover in november aanstaande een standpunt innemen.
• Het kappen van bomen op name de Zwaan. Na een aanvullend onderzoek over het al dan niet aanwezig zijn van vleermuizen zullen de bewoners nader worden geïnformeerd over de kap;
• Door de gemeente is aangegeven dat in den vervolge bij activiteiten en initiatieven van het Dorpsplatform staande het weekend gemeentemateriaal niet alleen beschikbaar zal worden gesteld maar dat deze ook zullen worden gebracht en opgehaald.
• Inmiddels zijn door de gemeente een 20-tal vuilknijpers ter permanente beschikking gesteld. Als men daarover wil beschikken dan kan Ko Kleijn worden benaderd.
• Op de Haanwijk bij de Kievit is inmiddels een kunstwerk geplaatst naast een picknick- tafel. De gemeente zal worden gevraagd de parkeerplaats op orde te maken.

Verkeer en Ruimte

• De leden van deze werkgroep zijn vanavond helaas verhinderd.
• Door het Dorpsplatform zal er bij de gemeente op worden aangedrongen dat bloembakken weer zullen worden teruggeplaatst zoals dat ook in Woerden het geval is.
• Door de zaal wordt kritiek geuit op de staat van het onderhoud van het openbaar gebied. In Woerden is dat beter geregeld. Hoe kan dit?

Zorg en Welzijn

• Versterking Netwerk inwoners Harmelen:

Het Dorpsplatform is de spreekbuis van de inwoners van Harmelen, ook richting Gemeente. Het is daarom van belang dat het DPH een netwerk heeft, zodat er snel, via korte lijnen, met de inwoners kan worden gecommuniceerd. Contact maken, ideeën uitwisselen, signalen opvangen en informatie uitwisselen. Dit maakt het gemakkelijker om snelle verbindingen tot stand te brengen.

Het Dorpsplatform is op zoek naar sterkhouders van de sport; de kerk; het onderwijs; het sociaal domein en de scholen. Wij willen ons democratisch gehalte verstevigen om zodoende met een krachtiger stem te spreken. Het Dorpsplatform wil een podium zijn voor lokale netwerkers. Het Dorpsplatform gaat zelf actief op zoek naar deze mensen maar ziet ook graag dat men zich aanmeldt bij Ineke Alsem (fmalsem@gmail.com ).

Vanuit de zaal wordt ook aangedrongen om richting de gemeente een nog sterkere vuist te maken omwille van het behoud van het vrijwilligerswerk. De vrijwilligers hulpdienst is ook al ter ziele gegaan. Wij willen als gemeenschap van Harmelen serieus genomen worden door de gemeente. Wij hangen er maar bij is het gevoel.

11.Rondvraag en sluiting.

Hiervan wordt verder geen gebruik gemaakt. De voorzitter sluit onder dankzegging voor een ieders inbreng de vergadering.

 

Bijlage 2: Presentatie Mieke Schilder.

Verhaal Cor van Bemmel

Zoals u waarschijnlijk weet is er door allerlei publicatie rondom 4 mei meer bekendheid ontstaan over de Harmelense verzetsstrijder Cor van Bemmel. Bijna 20 jaar geleden, bij de 50-jarige herdenking van de oorlog, moest ik voor de Var waar ik toen voor werkte, een paar artikelen schrijven over mensen die een rol hebben gespeeld in het verzet. Ik kwam toen op het idee om Co, de inmiddels overleden broer van Cor van Bemmel te interviewen. Eigenlijk ook omdat er in Harmelen maar weinig mensen waren en zijn die de geschiedenis van Cor van Bemmel kenden. We wisten wel dat er een eregraf op het kerkhof aan de Leidsestraatweg lag, maar daar hield het mee op. Het verhaal dat Co, de broer van Cor van Bemmel mij toen vertelde, maakte erg veel indruk op mij en ik kon wel begrijpen dat de broer van Cor boos was omdat de gemeente Harmelen daar in het verleden eigenlijk nooit iets mee heeft gedaan. Maar dat Cor van Bemmel een zeer belangrijke taak heeft gehad gedurende de oorlog, moge blijken uit het feit dat hij een van de drie verzets­strijders van Bureau Inlichtingen is geweest die tot ridder van de Militaire Willemsorde is benoemd. Bij zijn herbe­gra­ving op het Harme­lense kerk­hof was o.a. naast heel veel Neder­landse hoog­waar­digheidsbe­kleders ook Koningin Wilhelmina vertegenwoordigd.

Graag wil ik u zijn heldendaden beschrijven zodat u weet waarom we nu bezig zijn om een monument op te richten voor Cor van Bemmel.

Ten tijde van de mobilisatie was Cor al in het leger, als beroepsmilitair. Hij was een echte patriot, beslist geen avonturier.” Voor koningin en vaderland”, zoals hij tegen zijn familie zei. Als wachtmeester zat hij bij de huzaren. Omdat hij een groot paarden­liefhebber was, gaf hij bij de officiersopleiding les in paardenkennis. Toen de oorlog uitbrak was Cor in de buurt van Arnhem gele­gerd. De huzaren moesten toen te paard terugtrekken tot binnen de Grebbelinie. Omdat de vijand doorgebroken was werden ze onmiddellijk in stelling gebracht bij een zeepfa­briek in Rhenen. Zij zijn daar gebleven totdat zij zich daar ook weer terug moesten trekken. Achteraf bleek dat het regiment huzaren gewoon vergeten was. Iedereen was weg en dus besloten zij om ook te vluchten. Dat hebben ze gedaan en zo’n man of 20 is al vluchtend door de bossen veilig in Amerongen gearriveerd. De paarden hadden zij al eerder in Veenendaal achter moeten laten. Na de capitulatie is Cor in het najaar van 1940 ondergedoken in de Betuwe. Onmiddellijk begon het verzet bij de huzaren. Ook Cor was zeer actief in deze verzetsgroep. Zo hebben zij in Soesterberg het vliegveld in brand gestoken. Daar lagen al de Duitse granaten die voor Engeland waren bedoeld. De hele boel is door Cor en zijn kornuiten tot ontploffing gebracht. Helaas ging de verzetsgroep door verraad ten gronde. Ook in de vol­gende verzetsgroep zat weer een verrader, die door de verzetslieden van deze groep tot zwijgen is gebracht. Via de Engelsen hadden ze enkele wapens gekregen. Deze wapens hadden ze op kasteel Echteld, waar Cor en een luitenant tevens ondergedoken zaten, verstopt. Ondertussen was Cor aardig bekend bij de S.D., de Sicherheitsdienst, die dan ook naar hem op zoek was. Dat speelde hem parten, want toen de grond hem hier te heet onder zijn voeten werd, kon hij niet zoals destijds veel gebeurde, via Spanje naar Engeland ontsnappen. In die tijd stond Franco de S.D. toe om de namen van de vluchtelingen in te zien, die zich in Spanje, in de Spaanse gevangenissen, bevonden. Cor stond op de lijst van gezochte personen. Cor wilde graag naar Engeland om zich daar bij de Nederlandse bureau’s te melden. De volgende vluchtpoging was om met een vliegtuig vanuit Friesland naar Engeland te gaan. Ook dit ging niet door, want er moest een piloot naar Engeland en die had voorrang. Wim Konijnenburg, een Harmelense verzetsman, had contacten in Utrecht, deze Wim heeft Cor, omdat hij geen Frans sprak, via een vluchtroute tot in de Perpignan gebracht. Daar kreeg hij contact met de Nederlandse regering. In 1942-43 vertrok Cor naar Zwitserland, waar hij vlakbij Genève verbleef. Via Zwitser­land vervulde hij diverse opdrachten waarvoor hij regelmatig de Franse grens moest oversteken. Hij is toen o.a. gegrepen in Parijs, door de gehate Sicherheits Dienst. Onderweg naar de gevangenis is hij ontsnapt doordat de chauffeur langzaam reed waardoor hij de kans om uit de overvalwagen te vluchten.

Ook in het noorden van Zwitserland is hij eens gepakt en door Zwit­serse grenswachten ontzet­tend toege­takeld. Vanuit Genève moest hij van de Zwitserse rege­ring naar een vluchtelingenkamp in Aarau. Daar werd hij eerst als ondercom­mandant en later als commandant van de vluchte­lingen be­noemd. In het bestuur van dit kamp zat oa. Max Tail­leur. Cor wilde toch nog steeds naar Engeland toe en dacht weer via Frankrijk naar Spanje te gaan, nu met een Braziliaans paspoort. Dit ging helaas ook weer niet door, het gevaar was te groot omdat hij te bekend was bij de Duitsers. Cor was niet erg bang uitgeval­len, want hij is zelfs nog terug in Nederland en ook in Harmelen geweest. Eindelijk kwam zijn kans. Toen Franco de Duitsers niet meer toestond om in de Spaanse gevangenissen de vluchtelingen te controleren, is hij de Pyreneeën overgegaan. Hij behoorde bij de eerste groep van 5 personen die niet in de Spaanse gevange­nis terechtkwam, maar in een hotel in Lerida. Via Madrid is hij naar Lissabon ge­reisd en enkele maanden later vertrok hij eindelijk naar Engeland. Daar genoot Cor de eer om bij koningin Wilhelmina uitgenodigd te worden. Hij is in Engeland bij het Bureau Inlichtingen terecht gekomen waar hij o.a. een opleiding tot marconist en parachu­tist heeft gekregen. Cor behoorde tot een groep van 6 agenten die in Nederland werden gedropt om voor de Nederlandse regering in Londen te gaan spioneren. Zij zouden worden toegevoegd aan de alreeds aanwe­zige geheime agenten van de ‘Packard’ groep. Samen met een maat werd Cor in de nacht van 5 op 6 oktober 1944 gedropt aan het Oranje kanaal bij Orvel­te in Drenthe. Ook vijftien containers met muni­tie en wapens en een mand met twee zenders werden er gedropt. Zij werden opgewacht door de knokploeg Assen. Er wachtte hen nog een angstig avon­tuur, want vlak na de drop­ping verscheen er een DKW van de S.D. uit richting Wester­bork. Zij kwamen af op de parachutes die niet gecamoufleerd waren en er als grote gekleurde paddenstoelen uit hebben moeten gezien in het maan­licht. De auto bleef staan en er kwamen enkele lichtko­gels uit de zijramen. Klaar om te schieten wachtten de KP-ers en Cor en Gerard, de beide geheimagenten, af wat er zou gaan gebeu­ren. De S.D. stapte echter niet uit de auto en na enkele malen heen en weer gereden te zijn verdwenen de Duit­sers weer rich­ting Westerbork. De containers werden begraven en de agenten werden samen met de zenders op een boerenkar naar een boerderij halverwege Assen gebracht. De volgende dag werden ze met een Rode-Kruiswagen opgehaald door Dr. Boudoin, het hoofd van het Assense verzet, die hen mee naar zijn huis nam. Daar bleven ze tot ze naar hun contact in Groningen mochten vertrekken. Weer met een Rodekruis auto bracht Dr. Boudoin de beide agenten naar Groningen. Daar ontmoetten ze hun chef Karel Mans (Vuurtoren), in Londen bekend onder de naam ‘Burns’. Over deze Mans be­staan, hoewel hij na de oorlog vrijuit is gegaan, grote twij­fels over zijn slordige en roeke­loze gedrag. Het leek ook dat hij goede contacten met de Duit­sers had. Een aantal agenten zijn door zijn verraderswerk gearresteerd en omgeko­men. Van Bemmel werd teruggestuurd naar Assen, waar hij onder de codenaam ‘IJsberg’, bij Dr. Boudoin een zendpost moest gaan inrich­ten. Van Bemmel wilde dat maar wat graag, want hij had ondertussen vriendschap gesloten met deze dokter en ook met de Assense K.P.(knokploeg) was hij goede maatjes. Weer met de Rode-Kruis wagen, zijn zender en persoonlijke eigendommen keerde Cor terug naar Assen. Omdat het huis van Dr. Boudoin bekend stond als een ‘broeinest’ van het verzet, kon Cor daar niet blijven, laat staan zenden. Toch heeft hij drie weken lang hier gewoond en ook geseind, maar al snel werd hij uitge­peild, hij moest vertrekken en ook de familie Boudoin verhuis­de noodgedwongen. Cor van Bemmel is daarna onder de schuilnaam ‘Henk Verhoef’ inge­trokken bij de familie H.de Ruiter aan de Paral­lelstraat 11 . Dit huis grensde aan het terrein van de melkfa­briek Acmesa. Een uitstekende plek, want om te zenden had men stroom nodig en de gewone burgerij had dat al enige tijd niet meer. Via een lang snoer kreeg het huis van De Ruiter stroom uit de melkfa­briek. Dit alles gebeurde pal onder de neus van de SD. die een post had in de Prins Hendrikstraat op nr.1, op minder dan 100 meter afstand. Een zoon van de familie, Jaap de Ruiter, werd zijn koe­rier die ervoor zorgde dat de berichten uit Engeland te­recht­kwamen bij de verzetsgroepen. Omgekeerd leverde hij weer belangrij­ke informatie aan Van Bemmel, die dat weer doorseinde naar Lon­den. Van Bemmel heeft zo een paar maanden als geheim agent kunnen werken, niet alleen voor Drenthe, maar later, nadat de Friese zender door de Duitsers was uitgepeild, ook voor Gro­ningen en Friesland. Met grote regelmaat heeft hij berichten verzonden en de laatste maanden werden dat er alleen maar meer. Na vijf maanden kwamen de Duitsers erachter dat er ergens in Assen een geheime zender moest zijn. De S.D. heeft toen een treintje bij Assen gestationeerd, waarin zeer verfijnde apparatuur zat. Waarschijnlijk is dit aan de aandacht van het verzet ontsnapt en zo is op 21 maart Van Bemmel uitgepeild. De druiven moeten voor de Duitsers wel zuur zijn geweest, dat er iemand het lef had om pal om de hoek een geheime zenderpost te hebben. Omdat de Duitsers waarschijnlijk dachten dat zoiets onmogelijk was, kan dat de reden zijn dat het zo lang heeft geduurd voor ze de zender hebben ontdekt. Toen de zender uitgepeild was, werd de omgeving met 120 man landwacht en SS-ers met speurhonden afgezet en uitgekamd. Aan­vankelijk dachten ze dat de zender zich in de melkfabriek bevond en dat daar ook een verzetsgroep aanwezig was. Waar­schijnlijk daardoor werd er zo’n grote gewapende macht inge­zet. Op 21 maart overviel de S.D. de melkfabriek. Directeur Idema kreeg de loop van een pistool tegen zijn hoofd en ook de andere aanwezigen werden bedreigd. Een aantal van de overval­lers van de melkfabriek klommen over het hek van de tuin van de familie De Ruiter. Zij zaten net te eten, toen zij overval­len werden en allemaal buiten tegen de schuur werden gezet. De overvallers doorzochten het huis van boven naar beneden, maar konden aanvankelijk niets vinden. Toen zij echter wilden vertrekken zag een van de overvallers een on-Hollands jas­je, waaraan ze een van de speurhonden hebben laten ruiken. Met deze honden zijn ze toen verder op zoek gegaan en boven her­kende een van de honden de geur van het jasje. Bij een schrootjeswand ging hij vreselijk tekeer. Hier achter zaten èn Cor èn zijn zender. Cor sprong tevoorschijn en schoot eerst de hond dood en daarna twee Duitsers. Doorzeefd met 22 kogels is hijzelf zwaargewond in elkaar gezakt en naar het Wilhelminazieken­huis in Assen vervoerd. Daar is hij dezelfde dag nog overle­den. Vader De Ruiter en twee zoons, de moeder en Aafje, haar dochtertje van 10 jaar werden gevangen genomen. Het kleine meisje werd alleen in een cel gezet, maar werd na enkele dagen weer vrijgelaten. De moeder heeft tot de capitu­latie vastgezeten. Vader De Ruiter en zijn twee zoons zijn de laatste dag voor de bevrijding, samen met 7 andere gevangenen, aan de rand van het Asser bos door de S.D. gefusil­leerd. Zij behoorden tot de laatste sla­cht­offers van het Drentse verzet. Deze overval op het huis van de familie De Ruiter had eigen­lijk nooit mogen gebeuren. Het was toen een ontzettende lange tijd dat er op een en dezelfde plaats een zender zat, die regelmatig berichten verzond. In de regel hadden de Duitsers met hun peilapparatuur al vrij snel door waar er zich een zender bevond. Vader De Ruiter vond het na een paar maanden ook veel te gevaarlijk dat Cor van Bemmel nog steeds bij hem in huis was. Er was al een ander adres geregeld, maar dat werd naderhand weer teruggetrokken. Omdat er zo snel geen andere oplossing voorhanden was heeft De Ruiter het maar zo gelaten, met het idee, dat de oorlog toch snel afgelopen zou zijn. “Die paar weken kunnen er nog wel bij!” moet hij gezegd hebben. Voor Cor van Bemmel en de familie De Ruiter duurde dat precies drie weken te lang. Cor van Bemmel was 32 jaar toen hij stierf. Hij is eerst in Assen begraven. Na de oorlog wilde Bureau Inlichtingen hem op het erekerkhof voor verzetsstrijders laten begraven. De ouders van Cor van Bemmel wilden dat liever niet. Ook wilden zij niet dat Cor met militaire eer begraven zou worden. Toen heeft de gemeente Harmelen een eregraf aangeboden. Hij is in Harmelen op de Algemene Begraafplaats aan de Dorpsstraat herbegra­ven. Bij deze herbegrafenis waren een vertegenwoordiger van koningin Wilhelmina, de Generale Staf en Dr. Somer, de comman­dant van Bureau Inlichtingen aanwezig. Bij Koninklijk Besluit van 30 augustus 1948 is hem postuum de Militaire Willemsorde toegekend. Een paar jaar geleden, op 2 mei 2000, is er in het Cavaleriemuseum in Amersfoort een vitrine ingericht voor Cor van Bemmel. Doordat ik opnieuw in de VAR een artikel aan Cor van Bemmel had geplaatst kwam ik in contact met een oud-huzaar , de heer Van Gugten uit De Meern die ervoor heeft gezorgd dat er een vitrine in het Cavalerie museum in Amersfoort is gekomen. Het stoffelijk overschot van Cor van Bemmel is een paar jaar geleden van de begraafplaats in Harmelen overgebracht naar het ereveld in Loenen. Zodoende kreeg Cor van Bemmel meer waardering in Nederland dan in zijn eigen geboorte en woonplaats. Door dit jaar, 70 jaar na de oorlog, opnieuw aandacht te vragen voor de heldendaden van Cor van Bemmel heeft de gemeente besloten om tot een zekere vorm van herdenking te komen. Een straat vernoemen waar we in eerste instantie aan hebben gedacht , lukt niet maar uiteindelijk vinden we een herinnering midden in het dorp een mooiere vorm om de geschiedenis van Cor van Bemmel levend te houden. Vandaar dat er nu een werkgroep in het leven is geroepen van vijf personen die zich daarvoor actief aan het inzetten zijn. Teuny van Wijngaarden vertegenwoordigt het dorpsplatform, zij heeft in het verleden zowel namens het Dorpsplatform als de historische vereniging, gepleit voor een herdenkingsteken voor Cor van Bemmel. Nico van der Steeg en Bert van Elk hebben spontaan hun diensten aangeboden, beiden hebben veel ervaring met monumenten in Woerden. Ineke Smienk, lest best, is de kunstenares die bezig is met het ontwerp van het monument.

Een belangrijk onderwerp voor onze werkgroep is sponsoring. De gemeente draagt zeker haar steentje bij maar dat is lang niet voldoende. We schatten in dat het monument ongeveer 15.000 euro gaat kosten e.e.a. afhankelijk van het materiaal. Mochten er zich onder u mensen bevinden die graag een financieel steentje zouden willen bijdragen, dan kunt u zich aanmelden bij Teuny of bij mij. Het monument wordt voor en van ons allen. Opdat we nooit zullen vergeten dat deze man zijn leven voor onze vrijheid heeft gegeven.

Ik dank u voor uw aandacht.

Mieke Schilder.